- Ζηνόδοτος
- Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Αλεξανδρινός γραμματικός (αρχές 3ου αι. π.Χ.). Μαθητής του Φιλητά του Κώου, υπήρξε ο πρώτος βιβλιοθηκάριος της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας (μεταξύ 290 και 270 π.Χ.). Επεξεργάστηκε κριτική έκδοση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας και ίσως να οφείλεται σε αυτόν η διαίρεση σε 24 ραψωδίες του καθενός από τα δύο έπη και η ονομασία τους με γράμματα του αλφαβήτου, κεφαλαία για την Ιλιάδα και πεζά για την Οδύσσεια. Εφηύρε το πιο αρχαίο κριτικό σημείο, τον οβελόν, και εγκαινίασε στην έκδοση του Ομήρου την επιστημονική μέθοδο, η οποία βασίζεται στην αντιπαραβολή των χειρογράφων, στην αναζήτηση των παρεμβολών και των αλλοιώσεων και στην παρατήρηση των ιδιομορφιών της ομηρικής γλώσσας. Δεν υπήρξε αυθαίρετος κριτικός, όπως υποστήριζαν μερικοί, αλλά μάλλον συντηρητικός. Το ομηρικό του κείμενο είχε αποφασιστική επίδραση στους μεταγενέστερους φιλολόγους. 2. Μαθηματικός που άκμασε λίγο μετά τον θάνατο του Αρχιμήδη (3ος; αι. π.Χ.). Ο χρόνος και ο τόπος της γέννησής του παραμένει άγνωστος. Δίδαξε στην Αλεξάνδρεια. Είναι ο ιδρυτής της θεωρίας των ισοπερίμετρων σχημάτων στη γεωμετρία, που διασώθηκε από μεταγενέστερους μαθηματικούς. Μερικοί τον αναφέρουν ως Ζηνόδωρο.
Dictionary of Greek. 2013.